NVMe (Non-Volatile Memory Express) jest interfejsem komunikacyjnym i sterownikiem, który definiuje zestaw poleceń i zestaw funkcji dla dysków SSD opartych na interfejsie PCI. Zastosowany w szerokiej gamie systemów korporacyjnych i klienckich zwiększa ich wydajność i interoperacyjność.
Technologia NVMe powstała specjalnie z myślą o dyskach SSD. Umożliwia ona komunikację pomiędzy interfejsem urządzenia przechowującego dane (dysku SSD) i procesorem systemu z wykorzystaniem gniazd PCIe, niezależnie od formatu tego urządzenia. Zadania wejścia/wyjścia wykonywane przy wykorzystaniu sterowników NVMe rozpoczynają się szybciej, umożliwiają przenoszenie większej ilości danych i kończą się szybciej niż w przypadku starszych modeli pamięci masowej wykorzystujących starsze sterowniki, takie jak AHCI (Advanced Host Controller Interface) używane w dyskach SSD SATA. Ponieważ format NVMe został zaprojektowany specjalnie dla dysków SSD, staje się on nowym standardem branżowym zarówno w przypadku serwerów w centrach danych, jak i urządzeń klienckich, takich jak laptopy, komputery stacjonarne, a nawet konsole do gier nowej generacji.
Technologia NVMe jest dostępna w wielu wariantach, takich jak gniazdo karty PCIe, M.2 i U.2. Niektóre dyski SSD, które korzystają z gniazd SATA, PCIe i M.2, to dyski typu AHCI a nie NVMe. Natomiast U.2 jest formatem, który korzysta wyłącznie z protokołu NVMe.
Poniższa infografika od Kingston pomoże zrozumieć formaty SSD, protokoły w nich zastosowane i różnice w wydajności.
Szkoda, że nie wspomnieliście o ważnym fakcie, że starsze dyski SSD np. OCZ Vertex 2 nie współpracują z nowymi płytami głównymi (w przypadku Intela od Socket 1150 wzwyż) pomimo teoretycznej zgodności interfejsów (SATA 2/3 AHCI). Zanim do tego doszedłem, straciłem kilka dni na podmianie kilku płyt głównych MSI i Asus z chipsetem H81.
